pompoen-update


Ik was er vroeg bij om mijn pompoen te oogsten, een beetje te vroeg wellicht, ook al vertoonde de steel al barsten en schijnt dat het sein te zijn om te oogsten.
Ik vreesde de slakken en hun legendarische vraatzucht en ik was bang dat de vrucht door die natte augustusmaand zou g
aan doorrotten. Dat zou je kunnen verhelpen door de grond onder de pompoen af te dekken met een laagje stro, maar in de stad is dat materiaal niet zo gemakkelijk te vinden, denk ik.
Na de oogst lag de pompoen nog een poosje decoratief te wezen in de tuin, maar nu heb ik hem mee binnen genomen en aan een vivesectie onderworpen.
Eerste vaststelling, het mes glijdt vele vlotter door de pompoen van eigen oogst dan ik gewend ben en dat is wel zo aangenaam. Ik voel me heel erg ninja.

Tweede vaststelling, het valt wel mee met de kleur van het vruchtvlees, en dus besluit ik er soep van te koken. Niets zo gemakkelijk, iedereen weet wel hoe dat moet. Toch een paar tips: ajuinen en pompoen aanstoven in echte boter, flink wat tomatencoulis en een paar pikante pepertjes toevoegen en kruiden met gember. Zo maak je de lekkerste pompoensoep.



De ene helft levert al genoeg soep om een heel leger te voeden, en dus ligt er nog zo'n 4 kilo pompoen in de koelkast te wachten om tot taart en ander lekkers verwerkt te worden. Goeie recepten zijn welkom!








Reacties