Dit gaat even niet over tuinieren, maar over Tom, die vandaag 36 had moeten worden, maar niet verder kon leven met die tikkende tijdbom in zijn lichaam. Tom was seropositief.
Er bestaan nog zoveel misverstanden en vooroordelen over deze ziekte. De berichtgeving van de laatste jaren houdt er ook heel wat in stand en dat maakt me razend. Ondanks de betere medicijnen ga je van AIDS nog steeds dood en dat wordt helaas wel eens vergeten. Er is een vals gevoel van veiligheid ontstaan, met een dramatische toename van het aantal nieuwe besmettingen tot gevolg. Ook hier bij ons stijgen de cijfers, en heus niet alleen onder homo's, junkies en sekswerkers.
Iedereen kan de domme pech hebben.
Ook ik had een slecht lot kunnen trekken, want Tom en ik waren een koppel.
Ik wist niets van zijn ziekte, hij heeft nooit de moed gevonden om het me te vertellen. Wel verbrak hij onze relatie en niet veel later pleegde hij zelfmoord. Als er iets is dat me wat troost brengt, dan is het de gedachte dat hij me zo heeft willen beschermen van een leven in constante angst. Zelf betaalde hij een zware prijs voor dat stilzwijgen. Hij stierf in alle eenzaamheid, zonder iemand die hem begreep en steunde. Hij verdiende beter.
Niemand heeft immers schuld aan deze ziekte, tenzij misschien de grote klootzak hierboven...
Het had anders kunnen lopen, maar ik ben vandaag perfect gezond omdat wij altijd veilig vrijden. Doe hetzelfde, het kan ook uw leven redden.
Er bestaan nog zoveel misverstanden en vooroordelen over deze ziekte. De berichtgeving van de laatste jaren houdt er ook heel wat in stand en dat maakt me razend. Ondanks de betere medicijnen ga je van AIDS nog steeds dood en dat wordt helaas wel eens vergeten. Er is een vals gevoel van veiligheid ontstaan, met een dramatische toename van het aantal nieuwe besmettingen tot gevolg. Ook hier bij ons stijgen de cijfers, en heus niet alleen onder homo's, junkies en sekswerkers.
Iedereen kan de domme pech hebben.
Ook ik had een slecht lot kunnen trekken, want Tom en ik waren een koppel.
Ik wist niets van zijn ziekte, hij heeft nooit de moed gevonden om het me te vertellen. Wel verbrak hij onze relatie en niet veel later pleegde hij zelfmoord. Als er iets is dat me wat troost brengt, dan is het de gedachte dat hij me zo heeft willen beschermen van een leven in constante angst. Zelf betaalde hij een zware prijs voor dat stilzwijgen. Hij stierf in alle eenzaamheid, zonder iemand die hem begreep en steunde. Hij verdiende beter.
Niemand heeft immers schuld aan deze ziekte, tenzij misschien de grote klootzak hierboven...
Het had anders kunnen lopen, maar ik ben vandaag perfect gezond omdat wij altijd veilig vrijden. Doe hetzelfde, het kan ook uw leven redden.
met begrip en medeleven voor je pijn en die van vele anderen; ten eerste: Er is geen grote klootzak hierboven (wel veel klootzakskes hier beneden) en ten tweede Aids is een gevolg van een misgelopen vaccinatie-experiment in Congo/Rwanda/Burundi uit de jaren 50 waarbij poliovirus gekweekt werd in chimpanzees. Weer twee gevallen van "Wir haben das nicht gewüsst"? Als dat geen mooie titel is!
BeantwoordenVerwijderenhey, bedankt voor het begrip,
BeantwoordenVerwijderende eerste aidsdoden zouden al uit de jaren 20 dateren, zouden... wie even over het net speurt, vindt de meest uiteenlopende meningen daarover. mij houdt vooral het volgende bezig: hoe lang nog wachten op een vaccin of medicijn dat écht geneest ipv het leven verlengen. en bewust maken dat we tot het zover is, maar best bewust blijven van het belang van veilig vrijen.