In 2003 kocht ik een huisje in een tuinwijk langs de Gentse rand. Juist betaalbaar en juist groot genoeg voor mij alleen. Veel geld om te verbouwen schoot niet meer over, maar in stukken en brokken is het er steeds beter gaan uitzien. Er ligt een nieuwe badkamer, een keuken, parket, de haard werkt en de lampen branden. Achter mijn huisje ligt een lange smalle strook grond (de pijpenla) te wachten op interventie. Ook hier gaat het in kleine stapjes vooruit. Weliswaar traag, want 'k ben een beetje lui, heb ook maar twee handen en een scherpe schup, en 'k blijf twijfelen over het ontwerp. Tuinboeken- en tijdschriften, hoe zalig ik ze ook vind om te doorbladeren, hebben me nog niet veel wijsheid gebracht. De typische rijhuisjes-tuin zoals ik er één heb (6 meter breed op 21 meter lang) komt haast nergens aan bod. Ik heb besloten gewoon aan de slag te gaan, en er op eigen kracht wat van te proberen maken. Wat nu volgt is het verslag van dit voornemen.
Reacties
Een reactie posten