mirte



Hier is ze dan: Mirte, 't kindje van mijn zus en haar vriend Klaas.
't is een bloem van een jong en 'k hoop dat ze mag gaan groeien als een kool.
De plantenfreak in mij is erg gelukkig met haar naam (opaluk ietsje minder, maar hey, welk recht van spreken heeft de man die zijn dochters Frieda en Hilda noemde :-))
De mirte staat sinds de oudheid gekend als bloem van de liefde, vruchtbaarheid en geluk, wat (zeg nu zelf) toch heel erg passend is.
Verder is 't een veelzijdig plantje, de takjes kunnen als keukenkruid gebruikt worden, de besjes ook, en van de blaadjes mag je thee trekken (die heel goed schijnt te helpen bij verkoudheden)
In ons klimaat hou je hem best als kuipplant en verhuis je hem in de winter naar een warmer plekje, maar in het gebied van oorsprong kan de plant uitgroeien tot een struik die wel 5 meter hoog wordt.


Reacties

  1. Proficiat Tante Hilda, ook al heb je er niet veel voor moeten doen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nog beter! Proficiat meter Hilda! En een hele goede foto! tenminste als daar op de achtergrond de trotse ouders van Mirte zitten

    BeantwoordenVerwijderen
  3. proficiat, weet te zeggen hoe het "bevalt" want ik voel ook zoiets in de lucht hangen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik ben héél héél erg in mijn nopjes, 't is de max zo'n metekindje, alle lusten van een kind, maar niet de zorgen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. oh maar zelfs dat valt mee zulle, daarvoor moet ge't nie laten ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hehe, voor de vaders zijn er doorgaans minder lasten aan een kind verbonden dan voor de moeders hé :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. azoewe, gaan|gaan we|we in|in Stereo Typen ja ... wie mag er die verschrikkelijke eerste schooldag verteren (speaking of, het stukje van cabaretier sara kroos over de schoolpoort, in 'zoetgevooisd', zeer informatief voor de single thirtysomething generatie), wie mag er (tegen alle afspraken in - van voor de conceptie) toch boepapa spelen,... aan de kilometers die er over de buik worden gereden kan je niet echt zeggen dat de zwangerschap zelf een marteling is, en gelukkig is de pamperperiode (en met uitbreiding de slapeloze nachten, en niet meegroeiende huizekes) vervelend genoeg of er kwam misschien geen einde aan de uitbreiding ;-) Annemie Struyf had nog vreemdere kronkels met keurige stapels was (gedekte tafels, klaargemaakte brooddozekes en van die dingen) maar op dat glibberige pad ga ik mij niet begeven...

    laat de stereotypen maar (subiet wordt dat hier een mamablog zeg), denk dat de balans voor iedereen positief is... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. okee, k ga de stereotiepen achterwege laten, want een mama-blog, dat willen we hier niet!
    mij is 't niet gelukt om een gezinnetje te starten, en eigenlijk is dat geen groot drama in mijn leven, ook al had ik best wel kinderen willen hebben, en een man ook wel...
    dus, goed dat ik nu mag meteren over Mirte ('t maakt mij heel gelukkig) en dat zij op een dag al mijn sjakossen kan erven :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten