twee voor de prijs van één




Deze hibiscus heb ik al een aantal jaren in de voortuin. 't is een plant met een sentimentele waarde, mijn eerste lief had er zo eentje in de voortuin, en regelmatig plukte hij er een takje van om in mijn haar te steken.
'k heb er een slechte plek voor gekozen, voorzag veel te weinig plaats, maar voorlopig denk ik er niet aan om hem weg te doen.
Sinds kort is er iets vreemd aan de hand met de hibiscus. De ene helft draagt andere bloemen dan de andere helft.
Een plant met een gespleten persoonlijkheid. Dat laatste is letterlijk te nemen, een blik onder de bladeren leerde me dat er zich op de stam een zijtak met eigen karakter vormde. Heel in lijn met wat er zich tussen mij en de eerste grote liefde afspeelde. Onze wegen scheidden wel, maar we bleven in alle vriendschap met elkaar verbonden. Zo kan het dus ook!

Reacties

  1. Heel apart Hilda!

    Het is ook een enkele bloem,met een andere kleur.Ik vind het wel mooi zo!!

    En.....weer helemaal tot rust gekomen?

    Gek dat je vriend niet kan reageren op je blog,zal aan de instellingen liggen,denk ik!!

    Bij jullie ook regen vandaag?

    Groetjes Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 'k vind het ook wel iets hebben, die verschillende bloemen.
    de regen valt hier met bakken uit de lucht, de tuin laat ik maar eventjes voor wat hij is. als de kinderen straks weer naar school moeten, wordt het vast prachtig weer, zo gaat het altijd! dan haal ik de schade wel in.

    groeten!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Romantische lieven die bloemen tussen meisjesharen steken, ze verpesten de boel voor ons, echte mannen (graptjen hoor, alleen, ik heb geen hibiscus dus ik kan dat niet doen ;-) )

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bart Andere bloemen komen ook in aanmerking hoor :P

    Hilda mooi die hibiscus

    BeantwoordenVerwijderen
  5. verpesten is een groot woord, maar de lat ligt sindsdien wel heel erg hoog :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hildake schat,

    Als tallozen met mij, ga ik regelmatig kijken in de pijpenla. De plantjes kunnen mij tot op zekere hoogte gestolen worden ("Ik hou alleen van plastieken bloemen" - W.Goossens), maar de puur persoonlijke poëzie die gij er in legt bevalt mij zeer. Heel mooi geschreven ook altijd, luchtig en dansant... En zoals gezegd, haast zonder taalfouten. Weinigen van uw generatie zullen u dat nadoen, en van de nieuwste generatie al niemand meer (die schrijven "Ik steelde tussedoor al is een brood, al kost mijn maat da beter als mij").

    Van de hibiscus met z'n twee bloemsoorten denk ik dat het verwildering is. Ge ziet dat dikwijls, met gecultiveerde soorten. Tenzij heel deskundig gesnoeid, willen die na verloop van tijd als het ware terugkeren naar hun oorsprong. Maar ik steek er mijn hand niet voor in de soep hoor, de beste stuurlui liggen tussen wal en schip.
    Veel hartelijks en een dikke kus

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wauw!!! ik hou meer van die met dubbele blaadjes... zo mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. een dubbele cultivar gëënt op een wilde stam?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. oei, Loko Tosh, dat zijn vragen waar ik geen antwoord op weet...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten