over verhuizen en samenhuizen


Mei vorig jaar verliet ik mijn huisje in de bloemekenswijk en trok ik met man en kind naar de dampoortbuurt. Een laatste blik op mijn achtertuintje leverde dit beeld op. 't was met spijt in het hart, tien jaar lang had ik me echt thuis gevoeld op deze plek, en de tuin begon er voor het eerst een beetje op te lijken. 
Eén van mijn vriendinnen huurt het nu, 'k weet dat het in goede handen is, en als ik echt veel heimwee krijg, dan spring ik op mijn fiets en breng ik haar een bezoek. Dat maakt het afscheid toch wat draaglijker.
Waar wij naartoe trokken, was een zee aan ruimte (wij wonen in een vroegere school) maar 't was er meer werf dan tuin. Met een kind dat net leerde kruipen, miste ik een veilig en zacht plekje gras. Haast heel de zomer bleven wij binnen, en maakten er het beste van.





 

Van tuinbloggen was na de verhuis even geen sprake meer. Ik deed zo af en toe een poging, maar 'k wist niet goed wat schrijven over die gigantische lap grond, waar negen koppels baas over zijn (wij delen de tuin, hip hé) en waar niet gezaaid en geplant kon worden, zonder voorafgaand gemeenschappelijk akkoord.
Ook had ik wat schroom om de privacy van al die andere bewoners zomaar te grabbel te gooien, maar toen ging er een café open aan de straatkant, en dat werd in één twee drie dé place to be voor iedereen uit de buurt en ver daar buiten, en kwamen de café-klanten wel al eens een wandelingetje maken over onzen hof. En toen verschenen we ook nog eens in de krant. En toen werden we bestudeerd door een hoop lui van 't stad en toen dacht ik foert met die privacy, ik blog weer!
Toch bleef het wachten op vandaag, op de komst van een tuinontwerp, en de komst van de lente om echt weer goed van start te gaan met dat bloggen. Eindelijk komt er schot in de zaak, eindelijk weten we hoe we er aan kunnen beginnen. 
Over dat ontwerp laat ik u, beste lezers, wel nog even in spanning. 


Toch al ter afsluiting het beeld van mijn nieuwe tuin, zoals hij er uit zag op de eerste dag na onze verhuis. 
En nog eentje van het bezoek van de schepen en zijn kabinet, als een diertje in de zoo, zo voelde ik me die dag. Telt u trouwens hoeveel kamionetten daar staan? Dat is ons dagelijks beeld, al een paar jaar lang. Want gaat gewoon bouwen al niet van één twee drie, bij samenhuizen gaat het allemaal nog een slagske trager. Laat dit een waarschuwing zijn voor iedereen die zich geroepen voelt om er zelf ook aan te beginnen, zonder een portie geduld kom je er niet.
Maar soit, diezelfde schepen heeft onze verzuchtingen genoteerd, en intussen zou het al een ietsiepietsietietsie makkelijker zijn voor iedereen die na ons komt. Geire gedaan mannekes! 











Reacties

  1. Fijn dat je er weer terug bent...
    En ik ben benieuwd naar de evolutie van de tuin!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Enne... 'pijpenla' past niet meer helemaal hé?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Pijpenkast dan maar? Of pijpenfabriekske?
    Ben benieuwd naar de evolutie daar - traag of minder traag, het beloofd boeiend te worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. na haast een jaar afwezigheid had ik echt niet op commentaar gerekend, wel leuk :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Daar ben je weer :-) Je blog stond nog steeds in mijn reader. Lijkt me niet evident, samenhuizen. Al die gezamenlijke beslissingen voor je iets kan doen. Ben benieuwd naar het tuinontwerp..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je geraakt niet zomaar van ons vanaf hé Hilda ;-) maar over alles overleggen, vermoeiend hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ps als je wil mag je mijn instellingen hiernaast ook veranderen naar natuurlijk-rijk.be, merci!

      Verwijderen
  7. joepie, Maarten, gij hier!
    natuurlijk rijk, 't staat aangepast, kan ik u tenminste weer serieus volgen, want ik was u efkes kwijt.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb ook zo mn vorige huurtuin met spijt in het hart achter gelaten.
    Maar die spijt vergaat wel als er een vervanger komt.

    Ik ben benieuwd naar de nieuwe verhalen, hoe pakken ze in zo'n samen huis project de tuin aan?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. nu pas opgemerkt dat je terug geblogd hebt. Welkom terug, dat samentuinen interesseert me wel. Zet je meteen terug in mijn leeslijst. mvg, Ludo.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten