Ik zou zo graag nog eens kunnen uitpakken met een verslag over een grote verandering in de tuin, maar om één of andere reden (baby?) schijn ik er maar niet toe te komen om nog veel te tuinieren.
Dan maar schrijven over de kleine dingen, in de hoop dat die laatste 5 of 6 lezers niet ook afhaken.
Vandaag was dat het opkuisen van de ton met onkruid die al 4 maanden voor mijn deur stond te stinken. En passant plukte ik nog wat zwerfvuil weg uit de voortuin (de lekstok en het theelichtje uit de titel) en veegde ik de stoep. Wat een prestatie, ik mag mezelf wel op de borst slaan nu!
En dan ga ik nu vlug afwassen, voor die baby weer wakker wordt.
Dan maar schrijven over de kleine dingen, in de hoop dat die laatste 5 of 6 lezers niet ook afhaken.
Vandaag was dat het opkuisen van de ton met onkruid die al 4 maanden voor mijn deur stond te stinken. En passant plukte ik nog wat zwerfvuil weg uit de voortuin (de lekstok en het theelichtje uit de titel) en veegde ik de stoep. Wat een prestatie, ik mag mezelf wel op de borst slaan nu!
En dan ga ik nu vlug afwassen, voor die baby weer wakker wordt.
:-) typisch een geval van mama-met-jong-kind-met-te-weinig-tijd-en-hoop-op-beterschap.
BeantwoordenVerwijderenMaar wanhoop niet - de situatie zal verbeteren - baby's worden snel groter (soms sneller dan je wil!) en ... wij haken niet af ;-)
trouwens ... heel fotogeniek afval is dat :-D