kleurloos

Achterin de tuin plantte ik de afgelopen herfst een aantal bodembedekkers en wat bessenstruiken. Ertussen ook wat sneeuwklokjes en narcissen. 'k hoopte in de lente verrast te worden met een mooi dichtgegroeid plekje groen, maar dat slaat flink tegen. Er is meer aarde dan planten te zien.
Was de winter te streng, moet ik nog wat geduld oefenen of was ik te zuinig bij het aankopen? Ik heb er het raden naar. Ik laat de lente nog even zijn werk doen, eerst zien of de planten door het warmere weer een groeispurt krijgen, en dan bekijk ik het wel weer.
Een andere verrassing is de kleur van het gevlekte longkruid die ik achterin plantte. De eerste bloemetjes zijn net verschenen, en ze zijn allemaal wit. Dat is een kleur die je maar weinig vindt in mijn tuin. 'k heb een gruwelijke hekel aan die stereotiepe door een tuinarchitect aangelegde tuinen met grassen, witte hortensia's en buxuspartijen, vandaar. Maar nu het er staat vind ik het wel zo aardig. Laat het zich maar lekker uitzaaien.

Reacties

  1. In de winter groeien de bodembedekkers amper, sommige schrompelen zelfs weg, maar eens de zon terug is, groeien ze snel uit. Niet wanhopen dus !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier in Limburg is't ook nog allemaal kaaltjes... Door de lang aanhoudende koude is alles dit jaar gewoon later...
    Een tuinder moet geduld hebben hé...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dankzij de regen van gisteren en de zon vandaag, gaan de plantjes hopelijk een flinke groeispurt krijgen, want geduld hebben: k vind dat zo lastig!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten